Çocuğunuz bir an da sonlanıyor ve sevinci kaçıyorsa duygusal zekayı yönetme konusunda sorun yaşayabilir. Bu durumda ebeveynler ne yapacağını bilemez ve zorlanır. Uzmanlara nazaran çocuğunuza bu türlü durumlarda güçlü hislerle nasıl başa çıkması gerektiğini öğretebileceğiniz en ülkü yaşlar. İşte bu türlü durumlarda uygulamanız gereken yolları sizinle paylaştık.
Empati kurarak dinleyin
Çocuğunuz ne hissettiğini anlatırken güya bir ayna üzere söylediklerini dikkatlice dinleyin ve ona onu ne kadar yeterli anladığınızı söyleyin. Şayet çocuğunuz siz yeni bir bebek peşinde olduğunuzdan terkedilmiş hissediyorsa ona neler olup bittiğini sorun. Ona hayatınızdan örnekler göstererek onu anladığınızı gösterin.
Ona hislerini isimlendirmede yardım edin
Sınırlı sözcük dağarcığıyla ve neden ve sonucu anlamadaki yetersizliği nedeniyle çocuklar bazen ne hissettiklerini tabir etmekte zorlanırlar. Onları hissettiklerini anlatmalarında kolaylık sağlaması açısından his tabir eden sözleri öğretin. Şayet hayal kırıklığına uğramış biçimde davranıyor ve parka gitmek istemiyorsa “ Kendini berbat hissediyorsun değil mi?” diyebilirsiniz. Birebir vakitte Bir şey hakkında karmaşık hislere sahip olmanın olağan olduğunu anlatın.
Bebeğinizin hislerini onaylayın
Bebeğiniz puzzle yaparken kudurduğunda ve hudut krizi geçiriyorsa “Üzülecek bir şey yok” demek yerine ona bunun doğal olduğunu anlatın. Mesela şöyle diyebilirsiniz “Puzzle’ı bitirememek çok hudut bozucu değil mi?” şayet hislerini söylemezse reaksiyonlarının daha uygunsuz yahut çok olacağını söyleyin.
Sinir krizlerini öğretim araçlarına dönüştürün
Eğer bebeğiniz dişçiye gideceğini duyunca üzülüyorsa neden korktuğu hakkında konuşun, ziyaret sırasında ne beklediğini sorun ve neden gitmesi gerektiğini anlatın. Siz de ona bir okul gösterisinden evvel nasıl korktuğunuzdan yahut birinci işe başladığınızda nasıl korktuğunuz ve arkadaşlarınızın nasıl sizin düzgün hissetmenizi sağladığından bahsedin. Hisler üzerinden konuşmak büyüklerde olduğu kadar çocuklarda da tesirlidir.
Sakin kalarak örnek olun
Çocuğunuzun hisleri karşısında nasıl reaksiyon verdiğinizi denetim etmelisiniz. Sonlu olduğunuzda sözlerinizde de kırıcı olmamanız çok kıymetli. “Beni meczup ediyorsun” demek yerine “Bunu yaptığın vakit üzülüyorum” böylelikle çocuğunu sorunun kendisi değil davranışı olduğunu anlayacak. Lakin çok tenkitten kaçının zira bu çocuğunuzun kendine olan itimadını tesirler.
Tüm bunların ötesinde kendi hislerinizi da dikkate alın. Kimi ebeveynler kendi negatif hislerinin çocuklarını rahatsız edeceğinden ve zorlayacağından göz gerisi ederler. Ancak gerçek hislerinizi saklamanız yalnızca çocuğunuzun aklını karıştırır. Ona neden rahatsız olduğunuzu üzgün davranmadan söylediğiniz vakit çocuğunuz güç hislerle nasıl baş edilmesi gerektiğini öğrenecektir.
